Sophia groeit op in een Pakistaans gezin dat zich in Rotterdam heeft gevestigd. Haar ouders houden vast aan de moslimtradities uit het land van oorsprong. Daarbij hoort ook dat zij voor hun dochter een geschikte partner zoeken. Een volle neef in Londen lijkt de ideale match. De verwesterde Sophia voelt zich als de kleine zeemeermin in het gelijknamige sprookje van Andersen. Ze verlangt naar een andere wereld. Maar durft ze voor zichzelf te kiezen of beantwoordt ze aan wat haar omgeving van haar vraagt?
Lale Gül: "Alhoewel de details en omstandigheden anders zijn, komt de thematiek van dit boek erg overeen met de hamvraag in mijn eigen debuut, Ik ga leven: de spagaat tussen de dwingende omgeving die ook niet beter weet dan conformeren aan de schaamtecultuur en het verlangen naar vrijheid, waarvoor je niet durft te kiezen omdat die het definitieve verlies van je familie als gevolg heeft. Een kwestie die speelt bij veel meer islamitische tieners en twintigers in Nederland en bepalend is voor het verloop van hun leven. [...] In het nawoord zegt de schrijfster dat ze vrouwenrechten voor moslima’s wil verbeteren en dat het verhaal is gebaseerd op het incident met de Pakistaanse vrouw Samia in 1991. Ze wilde dit boek schrijven omdat ze besefte dat in Nederland eigenlijk niemand meer zou kunnen begrijpen wat de toestand van Pakistaanse meisjes is. Maar, zegt Tahir: de werkelijkheid is nog wreder dan wat zij beschreven heeft. Ik had op deze plaats ook Deborah Feldmans boek Unorthodox kunnen zetten, dat zeer de moeite waard is, maar ik kies bewust voor een boek dat eindelijk eens gaat over de onderdrukking van islamitische vrouwen. Over de rest wordt al zoveel gesproken." – Bron
Als abonnee van de Boekdelen nieuwsbrief ontvang je maximaal 1x in de week de beste leestips en interviews in je mailbox. Bovendien maak je iedere maand kans op gratis boeken!
