"Allan wordt honderd en dat moet natuurlijk groots gevierd worden in het bejaardentehuis, behalve dan dat de jarige het op zijn heupen krijgt en, kort voordat het feest losbarst, vertrekt. Hij vindt dat hij de tijd die hem rest beter kan besteden, en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Pers en burgemeester hebben het nakijken.

Nadat hij uit het bejaardentehuis is ontsnapt, beleeft Allan het ene na het andere avontuur. Het is een nuchter type dat weinig tot geen angst kent en die verder niet al te lang stilstaat bij zijn beslissingen. Hij handelt eerder ad hoc en is niet bang voor avonturen, met alle gevolgen van dien.

Vanaf het moment dat Allan het bejaardentehuis verlaat, wordt De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween een soort roadtrip waarbij de lezer de memorabele avonturen van de 100-jarige meemaakt. Zo let hij even op een koffer voor iemand die maar niet terugkomt en dus gaat de koffer mee de bus in. Er blijkt echter enorm veel (maffia)geld in te zitten, wat leidt tot woeste achtervolgingen. Ook verzamelt hij een bonte club figuren om zich heen in een zwaan-kleef-aan effect.

Tegelijkertijd passeren de memorabele momenten uit zijn leven én die van de twintigste-eeuwse geschiedenis de revue, met Allan als wel heel bijzonder gezelschap."