Okri brengt je in een roes waaruitje pas ontwaakt als je de laatste bladzijde hebt omgeslagen. De alledaagse dingen om je heen hebben hun vanzelfsprekendheid verloren. Wie daar in slaagt, is een groot kunstenaar.
De hoofdpersoon in deze groots opgezette roman is Azaro, een kind dat half in het rijk van de geesten, half in dat van de mensen leeft. De geesten proberen hem ertoe te bewegen terug te keren naar het land van de oorsprong. Maar om de glimlach van zijn moeder besluit hij in deze wereld te blijven. Wie zal zeggen welke van deze twee werelden aannemelijker is? De wereld van tweebenige honden, blauwe bomen en wezens zonder vaste vorm, of die van verkiezingen, geweld en corruptie?
Met zijn fascinerende verbeeldingskracht is Okri een van de indrukwekkendste figuren uit de Engelstalige literatuur. Ben Okri (Nigeria, 1959) kreeg voor De hongerende weg in 1991 de Booker Prize for fiction.
Babs Gons: "Wat me trof is dat in dit boek de spirituele wereld dwars door de waarneembare werkelijkheid loopt. Hoofdpersoon Azaro is een abiku, dat is een naam voor kinderen die maar kort op aarde zijn om wijze lessen te delen en dan teruggaan naar de geestelijke wereld. [...] Okri schreef een heel rijk verhaal over die geestenwereld, maar ook over politiek, corruptie, verkiezingen, armoede en het leven in een grote Afrikaanse stad. Waarschijnlijk gaat het om Lagos in Nigeria, waar ik door dit boek een fascinatie voor kreeg. Ik heb nog lang krantenartikelen over Lagos verzameld." – Bron
Als abonnee van de Boekdelen nieuwsbrief ontvang je maximaal 1x in de week de beste leestips en interviews in je mailbox. Bovendien maak je iedere maand kans op gratis boeken!
