Als Petra Quaedvlieg en haar man zich in 1997 als correspondenten in Zuid-Afrika vestigen krijgen ze algauw personeel. Fanie, de tuinman, hoort bij het huis dat ze huren op het platteland nabij Pretoria. Een jaar later verhuizen ze naar Johannesburg. Fanie wil mee. Na de geboorte van hun dochter voegt Rose zich bij hen, als nanny en huishoudster. De schrijfster raakt nauw betrokken bij het leven van Fanie en Rose, twee zwarten die zijn opgegroeid in het Zuid-Afrika van de apartheid.
Ze zijn nu midden dertig, Nelson Mandela is president en het land oogst alom bewondering als regenboognatie. Maar voor Fanie en Rose is er weinig veranderd. In Fanie en Rose schetst Quaedvlieg in treffende hoofdstukken hun worstelingen en bittere dillemma's, en haar eigen onvermogen om hun levens een nieuwe wending te geven. 'Jy is my ma. Ek kan nie my self salig maak nie.'
Adriaan van Dis: "In kleine schetsen wordt een groot verhaal verteld: over de kloof tussen eerste en derde wereld, tussen rijk en arm. Hoe ga je om met personeel dat maar niet uit een spiraal van armoe kan stappen? En hoe kan je aan de rol ontsnappen van de witte baas en madam die altijd klaar moet staan. Petra Quaedvlieg heeft een menselijk oog en oor voor haar omgeving en tekent verhalen op die blanken in hun eigen cocon gewoonlijk ontgaan, bovendien is ze evenmin doof en blind voor haar eigen twijfels, zo ontstaat een roerend portret van het alledaagse Zuid-Afrika waar de wonden van het verleden nog dagelijks in de omgang schuren. In scherpe observaties en kleine dialogen wordt in Fanie en Rose meer verteld dan in menige politieke reportage." – Bron
Als abonnee van de Boekdelen nieuwsbrief ontvang je maximaal 1x in de week de beste leestips en interviews in je mailbox. Bovendien maak je iedere maand kans op gratis boeken!
