De feiten over de Tweede Wereldoorlog zijn ons inmiddels zo bekend dat we het haast pijnloos kunnen hebben over vergassen, nazi's, deportaties. Laurent Binet baseert op deze feiten zijn debuutroman, zonder in de valkuil van de romantisering te vallen. In zijn roman bevinden we ons in de burelen van de nazi's. We zitten aan tafel met Heydrich, Himmler en Hitler, horen de krankzinnige besluiten aan die leiden tot de Shoah en worden misselijk van de grappen die worden gemaakt over het Slavische ras en de joden. Maar we slaan het boek niet dicht, want we zijn, net als Binet, onder de indruk van de slechtheid van deze monsters zelfs al kennen we de daden waartoe ze in staat zijn praktisch uit ons hoofd en hebben we ze al zo vaak verwoord of verbeeld gezien dat we zo goed als stoïcijns zijn geworden voor de verontwaardiging of walging die hun daden moeten oproepen. In HhhH probeert Laurent Binet de feiten zo waarheidsgetrouw mogelijk te vertellen en de verleiding te weerstaan om de waarheid draaglijker te maken dan ze is. Nazikopstuk Reinhard Heydrich, alias 'de beul van Praag' en 'het blonde beest', is uitvinder en uitvoerder van de Shoah, en een van de meest wrede nazi's die het Derde Rijk kende. Hij was de chef van Eichmann en de rechterhand van Himmler. Bij de SS noemden ze hem 'HhhH': 'Himmlers hersens heten Heydrich...' In mei 1942 wordt hij in Praag in zijn open Mercedes getroffen door een granaat. De gevolgen zijn meedogenloos: de granaat is geworpen door de Tsjechische parachutist Jan Kubis, en als represaille worden twee Tsjechische dorpen met de grond gelijkgemaakt, honderden mannen standrechtelijk geëxecuteerd en duizenden vrouwen en kinderen afgevoerd en vergast. Alle personages die in dit boek voorkomen hebben bestaan of bestaan nog steeds. Alle feiten die worden verteld zijn waargebeurd. Maar achter de voorbereidingen van de aanslag vindt een andere strijd plaats: die tussen fictie en werkelijkheid. Laurent Binet voert deze strijd met verve.