'Reis naar het einde van de nacht' beschrijft de uitzichtloze tocht van Bardamu door deze absurde wereld. In de Eerste Wereldoorlog realiseert hij zich de waanzin van de collectief georganiseerde moordpartijen waarvoor de mensen enthousiast in de rij moeten gaan staan. In Afrika wordt hij geconfronteerd met de hebzucht en de botheid van de blanke kolonist. Maar nergens voelt hij de eenzaamheid zo sterk als in New York, de kille ‘rechtopstaande’ stad van levende automaten.
Terug in Parijs staat hij als arts volkomen machteloos tegenover de achterdocht, de bekrompenheid en het misdadig egoïsme van zijn patiënten. 'De Reis' is het ultieme boek van de twintigste eeuw, met zijn cynische kijk op de Eerste Wereldoorlog, de (de)kolonisatie, de urbanisatie en wat een mens toch verder met zijn leven aan moet. Fel en genadeloos klaagt Céline in dit relaas van Bardamu’s omzwervingen onze maatschappij aan, waarin altijd dezelfden het gelag moeten betalen. Even fel en genadeloos ontleedt hij de mens.
De vertaling van E.Y. Kummer werd bekroond met de Martinus Nijhoffprijs.
Özcan Akyol: "De rauwe, nihilistische en uitzichtloze wereld die in dit boek beschreven wordt, in een ongekend secure stijl, is ongeëvenaard en volstrekt uniek. Wat een roman! Er zit een cadans in dat werk die me oprecht emotioneerde omdat het gewoon zó ontzettend mooi is. De euforie die ik tijdens het lezen van dat boek voelde, gun ik iedere tiener die nu ijzerenheinig volhoudt dat lezen stom is." – Bron
Spinvis op de vraag welk boek zijn leven heeft veranderd: "'Reis naar het einde van de nacht' van Céline, dat las ik toen ik een jaar of zeventien was. Dat boek kan je een levensgevoel inspuiten dat zó fundamenteel anders is dan je tot dan toe had. Dat zich onder het ragfijne sociale spel, het subtiele intrige-verkeer waarin we ons bevinden, heel andere, ingewikkelde mensen bevinden." – Bron
Eric Corton: "Reis naar het Einde van de Nacht van Louis-Ferdinand Céline die, ondanks zijn controversiële, antisemitische persoonlijkheid, een geweldige zwarte roman over ons als mensen heeft geschreven tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog." – Bron
Herman Koch: "Ik heb Reis naar het einde van de nacht ontdekt in de goedgevulde boekenkast van mijn ouders, en ik heb er fijne herinneringen aan. De duidelijke stem van Céline laat je niet meer los. [...] Dat iemand omstreden is, zegt niets over zijn kwaliteiten als schrijver. In een nieuw boek heb ik het zinnetje geschreven: 'Is een moordenaar per definitie een slechte schrijver?' Ik denk van niet. Als het alleen maar ideologisch gebral is, dan is het een ander verhaal, natuurlijk, maar in dit boek zit dat antisemitisme niet, er is nog geen spoor van wat we nu "de boze blanke man" zouden noemen." – Bron
Als abonnee van de Boekdelen nieuwsbrief ontvang je maximaal 1x in de week de beste leestips en interviews in je mailbox. Bovendien maak je iedere maand kans op gratis boeken!
