‍Je boek Mist begint met een scène waarin de hoofdpersoon Louis Koch vol spanning wacht tot de première van zijn film afgelopen is. In de weken voorafgaand aan de première heeft hij steeds meer angst gekregen voor de kritieken. Hoe spannend was het voor jou om je debuutroman te lanceren?
‍Buitengewoon spannend. Het hele proces van het bedenken, zorgvuldig uitwerken van het verhaal en het uiteindelijke schrijven heeft me meer dan twee jaar gekost. Met volle overgave en inzet. En dan is het natuurlijk spannend om het eindproduct de wereld in te sturen. Ik ben niet bang voor kritiek omdat ik goede kritiek altijd ter harte neem. Slecht onderbouwde kritiek (‘oh weer zo’n BN’er die zo nodig een boek moet schrijven’) leg ik tegelijkertijd gelukkig ook makkelijk naast me neer. Maar spannend was het zéker.

Had je al langer de wens om een roman te schrijven of kwam het ineens op je pad?
‍Sinds het schrijven van twee verhalenbundels (Wilde Wereld en Autobiografie) leefde dat idee al wel. Maar de uiteindelijke stap om eraan te beginnen was toch wel een grote. Blij dat ik het gedaan heb overigens ...

Het zaadje voor je boek Mist werd geplant door een droom die steeds terugkeerde. In je droom begroef je samen met een jeugdvriend iets bij een groot landhuis. Hoe heb je, zonder ervaring in het schrijven van romans, het proces aangepakt om van dat zaadje een heus boek te maken? 
‍Ik ben eigenlijk gewoon begonnen met wat ik dacht dat goed was. Dat zaadje was namelijk best wel klein. Het initiële idee voor het boek was eigenlijk meer het thema en nog niet zozeer het verhaal : de onbetrouwbaarheid van je herinneringen. En dat was een mooi, maar nog ongedefinieerd zaadje. Dus vervolgens ben ik het verhaal gaan maken en daarbij heb ik veel hulp gehad van mijn redacteuren Esmé Wekker en Tom Harmsen. Zij hebben steeds het verhaal aangescherpt en me in de juiste richting gehouden.

Zijn er dingen die je een tweede keer zeker anders zou doen?
‍Ik denk dat ik de volgende keer in aanloop al meer een rond en ‘af’ verhaal wil hebben. Dat maakt dat eerste deel gewoon een stuk makkelijker, waardoor ik sneller aan het schrijven kan beginnen. Dat gaat ook zeker gebeuren omdat mijn volgende boek hoogstwaarschijnlijk minder plot-gedreven zal zijn dan Mist. De hulp die ik bij dit boek heb gekregen, zat voornamelijk in het helder en scherp maken van de plot en het verhaal.

‍

Daar heb ik veel van geleerd, maar ook veel en hard om gehuild. 

‍

In 2018 speelde je de solovoorstelling Ma, naar het hartverscheurende boek van Hugo Borst over zijn dementerende moeder. In Mist is het geheugen ook een belangrijk thema. De hoofdpersoon kan zich belangrijke dingen niet herinneren en zijn vader heeft Alzheimer. Mist in het hoofd. Je eigen vader lijdt ook aan Alzheimer. Zijn acteren in Ma en het schrijven van Mist voor jou manieren om de ziekte van je eigen vader beter te begrijpen en het een plek te kunnen geven?
‍Zeker. Toen ik met het repeteren van Ma begon, zat mijn vader nog in de beginfase en heb ik er veel met hem over kunnen praten. Daar heb ik veel van geleerd, maar ook veel en hard om gehuild. Maar het verliezen van je herinneringen en je vermogen om het dagelijkse leven in al z’n eenvoud te kunnen leiden is echt een gruwel. Dat zit ook in Mist.

Hoe heeft je ervaring als acteur geholpen bij het schrijven van Mist?
‍Ik merk dat ik het heel fijn vind om dialoog te schrijven en ik denk dat ik dat ook wel aardig kan. Dat heeft zeker iets met mijn acteren te maken. Al vanaf de toneelschool ben ik natuurlijk bezig geweest met het verbeelden en vertolken van personages en gevoelens via taal. Ook op de radio trouwens, al is dat weer een andere context. Dus ja …dat heeft me zeker geholpen.

‍

Bij vlagen liep het zeker uit de klauwen maar mijn verslaving was meer het voldoen aan een dagelijkse behoefte.

‍ 

Het hoofdpersonage drinkt regelmatig in de ochtend al wijn of wodka. Zelf drink je al vijf jaar niet meer. Was jouw eigen verslaving ook zo ernstig?
‍Bij vlagen liep het zeker uit de klauwen maar mijn verslaving was meer het voldoen aan een dagelijkse behoefte. En tot een bepaald punt. Dan was het ook genoeg. De keren dat ik daar overheen ging zoals mijn hoofdpersonage Louis dat doet waren wat sporadischer dan in het boek. Gelukkig maar.

‍ 

Je hebt wat dat betreft een behoorlijke metamorfose ondergaan. Zijn er boeken die je geïnspireerd of geholpen hebben bij het omgooien van je levensstijl?
Nee ... dat heb ik met mijn eigen wilskracht gedaan. Ik moet het toch uit mezelf halen om er in te slagen dus dan helpt het verhaal van een ander mij niet echt, ben ik achter gekomen. Zelf doen. Al van kleins af aan.

Je oude verslavingen heb je onder andere vervangen door veel te sporten. Krachttraining en wielrennen. Is je nieuwe levensstijl ook terug te vinden in je boekenkast?
‍Ik las vroeger alles wat los en vast zat, maar dat verdween op een gegeven moment toen ik begon te werken. Ik ben nog steeds geen ‘veellezer’ omdat mijn hoofd altijd zo vol zit met mijn eigen gedachten en drukte dat ik er dan geen andere ‘stem’ bij kan hebben. Maar ik ben geen sportbiografieën gaan lezen ofzo. Of zelfhulpboeken. Daar heb ik dus helemaal niks mee.

Zijn je fietstochten ook belangrijk geweest voor de ontwikkeling van Mist? Deed je op de fiets veel inspiratie op?
‍De fiets is een uitstekende plek om dingen te bedenken vanwege het repeterende karakter ervan. Je hoeft alleen te trappen en te sturen en dat geeft ruimte voor gedachten. Zo heb ik wel een paar slimme oplossingen in Mist bedacht. Maar tegelijkertijd is de fiets voor mij een plek om volledig los te laten. Als er ruimte door het trappen ontstaat kun je besluiten om dat te vullen … of leeg te laten. En dat tweede lukt me ook heel goed.

Tijd heb je niet, wordt wel eens gezegd en dat klopt. Je hebt als mens gelukkig wel de mogelijkheid om keuzes te maken.

‍

Je wedt niet bepaald op één paard: dj, presentator, voice-over, schrijver, acteur: waar haal je de tijd en rust vandaan om een boek te schrijven? Heb je daarvoor bepaalde routines?
‍Tijd heb je niet, wordt wel eens gezegd en dat klopt. Je hebt als mens gelukkig wel de mogelijkheid om keuzes te maken. Daarmee bedoel ik dat ik voor mezelf echt tijd inruim om te schrijven. Dan betekent dat ik voorwaarden moet scheppen om dat te kunnen doen. Dus én schrijven én in het theater staan én radio maken werkt voor mij niet. Het is een kwestie van kiezen en plannen en dan met ijzeren discipline aan het werk gaan. Dus iedere ochtend koffie maken en de laptop openklappen. Of ik nou inspiratie heb of niet. Ook wat inkomen betreft zal ik moeten plannen. Dus tijd inruimen om te schrijven kan, als er financieel even ruimte is. Klinkt lullig maar het is helaas een feit … zoals je weet is schrijven een tijdrovende bezigheid die weinig gewin oplevert. Tenzij je een bestseller schrijft …maar daar ben ik nog niet hoor, haha.

Als journalist, muzikant en dj ben je altijd al veel met muziek bezig geweest. Lees je er ook veel over? En, zo ja, heb je misschien wat tips?
‍Ik lees weinig tot geen biografieën. Die interesseren me eigenlijk niet zo. Ik heb wel Storyteller van Dave Grohl gelezen omdat dat verhalen zijn uit een scène die ik goed ken. En Get in The Van van Henry Rollins over zijn tijd bij de punkband Black Flag is standaardkost.

Waar moet een goed boek voor jou aan voldoen? 
‍Ik moet het niet weg kunnen leggen … en waar dat in zit is wisselend. Marieke Lucas Rijneveld vanwege het taalgebruik, Jo Nesbø vanwege de spanning en de Harry Hole-reeks en Van Reybrouck omdat hij met Congo een historisch meesterwerk heeft neergelegd. 

American Psycho van Brett Easton Ellis maakte grote indruk omdat hij me ondanks mezelf toch een soort sympathie liet voelen voor een absoluut monster.

‍

Wat zijn verder boeken die je anderen kunt aanraden? 
American Psycho van Brett Easton Ellis maakte grote indruk omdat hij me ondanks mezelf toch een soort sympathie liet voelen voor een absoluut monster. Reis naar het Einde van de Nacht van Louis-Ferdinand Céline die, ondanks zijn controversiële, antisemitische persoonlijkheid, een geweldige zwarte roman over ons als mensen heeft geschreven tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog. En recentelijk was ik zeer onder de indruk van Rigolettohof van Erik Jan Harmens. Mooi van stijl en een prachtige persoonlijke vertelling.

‍

‍Als je moest kiezen: geen boeken of geen muziek. Wat kies je dan?
‍Geen boeken. Verhalen heb ik altijd ook wel in mijn hoofd en goede muziek heeft ook een verhaal. 

Met welke auteur zou de oude Eric een avond op stap willen? En met wie zou je nu willen gaan?
‍Een avond op stap met Johnny van Doorn aka Johnny The Selfkicker en Jules Deelder. ‘Never a dull moment’, lijkt me. En dan interpreteer ik de ‘oude Eric’ als de drinkende nachtbraker die ik was … En deze Eric wil graag wandelen met Marieke Lucas. Die afspraak staat ook al een tijdje maar het is er nog niet van gekomen … mooi mens!

Ben je al met een nieuw boek bezig?
‍In mijn hoofd is het rond. Dus nu met ijzeren discipline de tijd maken, plannen, koffie en de laptop openklappen … komt goed.

Van welke inspirerende Belg(en) of Nederlander(s) zou jij graag boekentips willen horen?
‍Bertus van Schorem Haarsnijder en Barbier in Rotterdam. Een man die het vak van ouderwetse (maar tegelijk dus takke-hip) barbier op de kaart heeft gezet. En een enorme lezer is van van alles en nog wat ... een goede vriend en leuke gast!

‍
–––––––––––––––

Eric Corton's debuutroman Mist is nu verkrijgbaar via Libris.nl en Bol.com.
‍Bekijk hier alle door Eric Corton aanbevolen boeken. Volg Eric op Instagram of Facebook. Foto: Annemieke van der Togt.