Alex Callier: "Ook bij het herlezen blijft het even mooi. “Bedwelmd” ligt me na aan het hart, het is een echte aanrader. Deze roman doet je nadenken, zeker in deze soms onverdraagzame tijden.” – Bron

Alex Callier: "Wegdromen doe je makkelijker met een roman die zich in een andere cultuur afspeelt. [...] Dit is een heel mooi tijdsdocument, over twee jongens die tijdens de Culturele Revolutie van Mao naar het Chinese platteland worden verbannen. Een heel meeslepend verhaal, maar soms is het moeilijk om uit te leggen waarom een boek je net zo raakt." – Bron

Alex Callier: "Ik lees heel graag Isabel Allende. De roman “Eva luna” is veel bekender, maar ik kies bewust voor “Ripper”, omdat het zo atypisch is voor haar. Meestal schrijft ze heel feeërieke verhalen, zo’n whodunit verwacht je niet van Allende, en toch krijgt het bij haar iets extra. Dat is zoals iemand met een heel alternatieve muzieksmaak die een catchy popsong schrijft. [...] Ik hou wel van die kruisbestuiving tussen twee werelden." – Bron

Alex Callier: "De culinaire versie van “Het parfum” van Patrick Süskind. [...] Louis Paul Boon zei ooit: als je een boek schrijft, probeer dan je favoriete auteur te kopiëren. Hoe hard je ook je best doet, er kruipt altijd iets van jezelf in. Je zou kunnen denken dat "Smaak" een foute kopie is van “Het parfum”, maar het is een superboek. In plaats van geur gaat het hier over smaak, en de meest bizarre smaken zoals wolvenhart en zo." – Bron

Alex Callier: "Bij het ouder worden leg je andere accenten in je leven en verandert je boeksmaak, maar de jonge Alex was absoluut fan van de The catcher in the rye. [...] J.D. Salinger raakte mij heel fel op jonge leeftijd, het is natuurlijk ook een coming of age-verhaal. Een jongen op school zoals in dit verhaal, daar kan je je in je eigen schooltijd ongelooflijk in vinden. Met muziek werkt het ook zo. Sommige nummers blijven altijd goed, andere overleven niet." – Bron