Benoît Poelvoorde: "Een Italiaanse historicus schreef dit in de jaren 70 (Carlo Maria Cipolla) met een pseudo-wetenschappelijke toon à la Perec, het is geweldig. Hij vertelt onder meer hoe zelfs Nobelprijswinnaars niet ontsnappen aan deze beroemde ‘wetten van menselijke stupiditeit’. Als je dit leest, zul je zo lachen dat je achteraf iets wilt drinken." – Bron

Benoît Poelvoorde: "Ik hield van het boek en het onderwerp ontroerde me." – Bron

Benoît Poelvoorde: "Over het leven van Milo Burke, een schilder die niet erg fit is en nooit slaagt... Oké, dat klinkt niet erg vrolijk. Maar eigenlijk is het heel grappig. Een echte satire op succes die ook een vorm van mislukking kan zijn. Het is zo goed dat een krant schreef dat wanneer je het boek sluit, je overweldigd wordt door een gevoel van verlies..." – Bron

Benoît Poelvoorde: "Het verhaal van de zoon van een ambassadeur die zal spelen om een ​​getrouwde vrouw te verleiden. We flirten met gevaarlijke relaties. Het is vreselijk helder, wreed en slecht! Adolphe, ik lees het minstens één keer per jaar. En het einde maakt me elke keer weer aan het huilen. Hoe dan ook, als ik het lees, ben ik een echte rouwende (lacht)." – Bron 1 | 2

Benoît Poelvoorde: "Het verhaal van een scenarioschrijver in Hollywood, met wie het ergste ter wereld gebeurt: hij kan niet meer dronken worden. Plots doet hij alsof, een beetje om mensen gerust te stellen. En hoe meer hij drinkt, hoe minder hij dronken wordt. Een echte tragedie!" – Bron

Benoît Poelvoorde over welke boeken je het beste bij een aperitief kunt lezen: "Als ik echt heel veel dorst hebt, ga ik voor The Last Stadium of Thirst van Frédérick Exley (met voorwoord van Nick Hornby). Dit zijn zijn fictieve herinneringen aan alcohol, schaken, zijn dromen over glorie met de New York Giants en meer. Wat de auteur "de lasten van verdriet" noemt. Dit is een geweldig boek: een echte opkikker met Nabokov erin!" – Bron

Benoît Poelvoorde's antwoord op de vraag wat een goed boek is tijdens 'Happy hour' – Bron