Herman Koch op de vraag welk boek belangrijk is geweest voor hem: "Op weg naar het einde van Gerard Reve. Ik las het toen ik een jaar of 17 was. Nadat ik boeken van Vestdijk en vuistdikke Russische romans had gelezen was dit boek een verademing. Ik wilde schrijven, maar dat leek me moeilijk met al die structuren, composities, personages en plots. Reve voelde als een bevrijding. Het was overzichtelijk en humoristisch. Ik dacht: zo kan het ook." / "Voor de eerste keer besefte ik dat je ook over je eigen leven kan schrijven, zonder dat er daarom grootse dingen gebeuren. Reve heeft me geleerd dat je er óók kan staan met eenvoudigere boeken, als het maar presence heeft." – Bron 1 | 2 | 3 | 4

Herman Koch: "Kom hier dat ik u kus is als een film waar je samen uit komt, je bent nog een poosje sprakeloos, je wilt de film vooral niet gaan verpesten door er allerlei meningen op los te laten, je kijkt elkaar alleen maar even aan, je knijpt in elkaars hand. “Goed hè?” zeg je." – Bron

Herman Koch op de vraag welk boek veel invloed op hem heeft gehad: "Op een literair festival in Nieuw-Zeeland moest ik praten over the book that saved you. Omdat het internationaal moest zijn, kwam ik uit bij Dubliners van James Joyce. Ook zo'n openbaring. Ik was een jaar of 20 en dacht ook bij dit boek: zo kan het dus ook." – Bron

Herman Koch op de vraag welk boek recentelijk grote indruk heeft gemaakt: "Ik moet erbij zeggen dat ik Auke persoonlijk ken en de meeste van zijn boeken lees, maar het onderwerp interesseert me ook. Cruijff is een bewonderenswaardig figuur, maar 100 procent aangenaam is hij ook weer niet. Het boek leest lekker door, het is één groot goed geschreven extra lange long-read. Dat zeg ik overigens niet om het genre kleiner te maken dan het is." – Bron

Herman Koch over zijn favoriete boek aller tijden: "Het is een echte klassieker die ik inmiddels een paar keer heb gelezen. Dit is zo'n helder, klassiek en goed geschreven boek waarvan ikzelf als schrijver denk: zo'n boek zou ik nog wel eens willen schrijven. Over een vrouwelijke held die er goed vanaf komt, maar toch het onderspit delft door een onrechtvaardige behandeling in een onrechtvaardige tijd." – Bron 1 | 2

Herman Koch: "Een heerlijk boek. Al die voetballers, al die levens... Je begint te bladeren, maar uiteindelijk wil je over hen allemaal lezen, niemand overslaan. Frank Heinen scoort het winnende doelpunt tegen de vergetelheid." – Bron

Herman Koch: "She Said is bijzonder en onthullend, een soort spannende thriller." – Bron

Herman Koch: "Ik heb Reis naar het einde van de nacht ontdekt in de goedgevulde boekenkast van mijn ouders, en ik heb er fijne herinneringen aan. De duidelijke stem van Céline laat je niet meer los. [...] Dat iemand omstreden is, zegt niets over zijn kwaliteiten als schrijver. In een nieuw boek heb ik het zinnetje geschreven: 'Is een moordenaar per definitie een slechte schrijver?' Ik denk van niet. Als het alleen maar ideologisch gebral is, dan is het een ander verhaal, natuurlijk, maar in dit boek zit dat antisemitisme niet, er is nog geen spoor van wat we nu "de boze blanke man" zouden noemen." – Bron

Herman Koch: "Het is een cliché, maar ik ontkom er niet aan: The Catcher in the Rye was écht een openbaring voor mij. Het is geschreven met de heel directe stem van een jongvolwassene, iemand die je van het begin tot het einde gelooft. [...] Ik wou Salinger niet imiteren, maar hij heeft me sterk beïnvloed." – Bron

Herman Koch: "Elk hoofdstuk heeft een andere vorm: een manische monoloog, een filmscène met regieaanwijzingen, een alwetende verteller... Het is een bijbel van stijlen." – Bron